#8 Wreszcie kilogram mniej!

Nie wiem jak zacząć tego posta... może od razu przejdę do sedna- udało mi się schudnąć kolejny kilogram. Wczoraj wieczorem miałam napad (głupie ciastka) i myślałam że waga albo ani drgnie, albo przytyję. Na szczęście jednak było na odwrót. Chyba ćwiczenia i dieta zaczynają przynosić efekty. Jeśli chcecie, to mogę podać wam link do ćwiczeń.

 Chyba zacznę jeść częściej ryż. Japonki jedzą ryż i są pięknie szczupłe. Poza tym, z tego co przeczytałam, to Azjaci najrzadziej chorują na cukrzycę i nadwagę.

 Dzisiaj udało mi się tak pomalować oczy, że wydają się większe. Dzięki Ci, Internecie!
A wczoraj to nie mogłam zasnąć xDD Zawsze tak mam, że jak do późna siedzę przed laptokiem (Nie mg z tego xDD) to trudno mi zasnąć. Nie szłabym spać tak późno, gdyby tylko Tekken mi się nie zamulał na Mishima Saga. (Na Character Episode wszystko jest normalnie. No ale cóż, dobrze że chociaż tam). Tak to straciłam czasu aż za dużo a ja na noc zawsze muszę zagrać Claudio. (#dziwnynawyk) I przez 3 minuty radości zasnęłam dopiero o 3 w nocy. Nigdy więcej.

 Dzisiaj na obiad będą nuggetsy. Na szczęście bez frytek. Zjem tylko dwa. Gdybym wzięła jeden, to mama od razu by się czepiała. Serio, zaczęłam się odchudzać, a ona od razu mi mówi że jestem szczupła, żebym się nie odchudzała i że w anoreksję popadnę.

 Jak ja bym chciała już być szczupła, chciałabym móc nosić urocze majtki wut i nie wyglądać dziwnie.
 Podawajcie mi linki do swoich blogów, jeśli jakieś macie. Chętnie poczytam.
 O jaaa Sia leci w radiu *.*
 A więc bywajcie.

~Vicy

Edit: Co jakiś czas boli mnie brzuch, nie wiem od czego to...
Takie tam przypomnienie dla mnie- Gion no shimai


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

#26 wjelki pofrut

Obraz
Tak, wreszcie coś napisałam, po tylu miesiącach przerwy. To już prawie rok istnienia tego bloga, wow. Jak ten czas szybko leci. Ale wiecie co, od wiosny 2017 to czas mi szybko zleciał. Ale co u mnie, jak sobie radzę? No cóż... jest źle, jeśli chodzi o wagę. Jeśli o moją psychikę, to nadal jestem pojebana, ale nie mam tak dużo myśli samobójczych. Nadal się tnę i wgl, ale to bardziej dlatego, że jestem masochistką i jara mnie widok mojej krwi. W szkole to... sama nie wiem. Niby nikt wprost do mnie nie podchodzi i nie dokucza, ale ja wiem, że mnie obgadują. Na szczęście niedługo wakacje, a po wakacjach idę do technikum (i będę musiała się nauczyć jeździć autobusami, aaa) (tak, dziewczyna 15 lat, a nie umie posługiwać się komunikacją miejską, lol), do którego nie idą ci, których najbardziej nienawidzę, więc nie będę musiała oglądać ich parszywych mord. I ogólnie to chyba stałam się bardziej pewna siebie i szybciej wymyślam riposty. I to chyba tyle z tego, co się we mnie zmieniło. A wię
Czytaj więcej

#23 Już nie wytrzymuję.

Nie daję już rady. Mam dość szkoły, mam dość życia. Najchętniej już teraz wzięłabym nóż z szuflady i się zabiła. Pewnie za niedługo nie wytrzymam i to zrobię. Nie chcę żyć, nie wytrzymuję tego wszystkiego psychicznie. Te jebane gimnazjum niszczy mi życie. Ludzie mnie tam kurwa niszczą. NIENAWIDZĘ ICH! Jak ja bym ich wszystkich zajebała, uwięziłabym ich w pułapkach z Piły, ooo tak, niech cierpią. To źli ludzie. Nieładnie się wyśmiewać z ludzi, którzy nic nie zawinili. Nie odzywają się. Bo introwertycy tak sami nie podejdą, pierwszemu trzeba zacząć rozmowę. Ale nie, najlepiej od razu założyć, że jest zjebany i obgadywać. Mam nadzieję, że będą umierać długo i boleśnie. Mam nadzieję, że pewnego pięknego dnia spalą się żywcem. Że tir przygniecie komuś kończyny.  Jeszcze w 2014 cieszyłam się życiem. Znaczy się w pierwszej połowie. Bo później zaczęło się jebać. Cieszyłam się życiem, uważałam, że te wszystkie choroby psychiczne mnie nie dotyczą. Bo jak można wytrzymać dzień bez jedzenia, jak
Czytaj więcej

#21 Idzie coraz lepiej

Obraz
Długo mie nie było, no niestety. Ale przychodzę z dobrymi wieściami, gdyż dzisiaj osiągnęłam wagę 55,5 kg i mam już małą przerwę między udami i mie to cieszy. Ponadto jestem lekko przeziębiona, co w sumie nie jest dobre, ale przynajmniej nie poszłam wczoraj i dziś do szkoły. No.  We wtorek w szkole zaczęłam się tak źle czuć, że myślałam że padnę ;_; Ale już czuję się lepiej. Od 1 do 2 grudzienia będę musiała być na jakimś spotkaniu młodzieży w Bydgoszczy jakimś parafialnym czy chuj wie co, a mi się tak tam nie chce jechaćććć omggggg PO COOO nie lubię tak być gdzie nie znam ludzi, do tego ja tam będę musiała SPAĆ z nimi w jednym pokoju, a co jak oni mi coś zrobią jak będę spała? Nie, ja tam nie zasnę, nie dam im się ;_; Nie wiem jak ja tam wytrzymam, toć oni mnie nie polubią, na pewno! Kurde, może się rozchoruję czy coś (wiem, jestem mocno nieodpowiedzialna, ale nie ufam większości młodzieży, urazy z gimbazy) (Nie bierzcie tego do siebie, normalna młodzieży), nie chcę tam jechać..
Czytaj więcej