#3 Jestem motylkiem?

Nie wiem jak zacząć tego posta, więc przejdę od razu do sedna.
  
Tak na początek: motylkami nazywają się anorektyczki.

 Otóż 21 kwietnia postanowiłam schudnąć. Ale jak? Stosując dietę? Ćwicząc? Można tak powiedzieć. Moja dieta to dwa posiłki dziennie. Na śniadanie mała bułka z twarożkiem lub miseczka płatków. Tylko nie tych czekoladowych czy coś, broń Boże. Na obiad- zależy co zrobi mama i zjadam tylko połowę. Niedługo duże talerze zacznę zastępować małymi, w ten sposób, mimo że zjem mniej, to będę czuła, że zjadłam więcej. Kolacji nie jem w ogóle. Nie piję nic oprócz wody. Nie liczę ile litrów, ale myślę że ze 2 napewno. Od dzisiaj próbuję pić 1 szklankę co godzinę. Słodyczy, fast foodów itp. nie jem w ogóle. Nie jem między posiłkami. Jedzenie do szkoły robi mi mama... dwie bułki. Jak sobie z tym radzę? Otóż rano w szkole idę do toalety, rano, bo wtedy nikogo nie ma i nie słychać szelestu papierków, rozpinania plecaka i otwierania śniadaniówki. Ktoś by pomyślał że jem. W toalecie. No dobra, jak już jestem w toalecie to idę do kabiny, oczywiście zamykam drzwi, no bo kto nie zamyka, biorę chusteczki (drogie motylki, polecam Wam nosić chusteczki, serio się przydają), biorę te bułki, i chusteczkami zbieram to co na nich jest. Jak już mam praktycznie suchą bułkę no to chowam z powrotem, wiadomo. Gdy jem, czy to w szkole, czy to w domu, to jem wolno. Zapamiętajcie, nie rzucajcie się na jedzenie, jak Scorpion na Sub-Zero, tylko jedzcie to powoli. Będziecie syte i najedzone na dłużej.

 Co do ćwiczeń, to jak na złość, gdy już zachciało mi się ćwiczyć na wf, to gramy w ping ponga. (Sala ogólnie jest niedostępna, bo dach się zawalił, był pożar itp. itp. więc albo wychodzimy biegać, albo schodzimy do małej sali albo gramy w tego przeklętego ping ponga... jak jesteście ciekawi/e o co chodzi z tą salą, to dajcie znać w komentarzach, mogłabym napisać o tym posta) Ruszać się muszę dużo. Duuuużo, jeśli chcę wreszcie schudnąć. Więc mam taki nawyk, że zawsze jak wchodzę i wychodzę z łazienki to robię po 5 przysiadów. Do łazienki chodzę często, więc... A jak idę się myć, to w czasie gdy nalewam wodę do wanny, robię 30 przysiadów. A gdy wychodzę- znów 5. Muszę powiedzieć, że kondycja mi się już nieco poprawiła 😊

 I to by było na tyle w tym poście. Motylki, które to czytają, odezwijcie się w komentarzach i polećcie ten blog innym motylkom. Łączmy się!

 ~Vicy

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

#26 wjelki pofrut

Obraz
Tak, wreszcie coś napisałam, po tylu miesiącach przerwy. To już prawie rok istnienia tego bloga, wow. Jak ten czas szybko leci. Ale wiecie co, od wiosny 2017 to czas mi szybko zleciał. Ale co u mnie, jak sobie radzę? No cóż... jest źle, jeśli chodzi o wagę. Jeśli o moją psychikę, to nadal jestem pojebana, ale nie mam tak dużo myśli samobójczych. Nadal się tnę i wgl, ale to bardziej dlatego, że jestem masochistką i jara mnie widok mojej krwi. W szkole to... sama nie wiem. Niby nikt wprost do mnie nie podchodzi i nie dokucza, ale ja wiem, że mnie obgadują. Na szczęście niedługo wakacje, a po wakacjach idę do technikum (i będę musiała się nauczyć jeździć autobusami, aaa) (tak, dziewczyna 15 lat, a nie umie posługiwać się komunikacją miejską, lol), do którego nie idą ci, których najbardziej nienawidzę, więc nie będę musiała oglądać ich parszywych mord. I ogólnie to chyba stałam się bardziej pewna siebie i szybciej wymyślam riposty. I to chyba tyle z tego, co się we mnie zmieniło. A wię
Czytaj więcej

#23 Już nie wytrzymuję.

Nie daję już rady. Mam dość szkoły, mam dość życia. Najchętniej już teraz wzięłabym nóż z szuflady i się zabiła. Pewnie za niedługo nie wytrzymam i to zrobię. Nie chcę żyć, nie wytrzymuję tego wszystkiego psychicznie. Te jebane gimnazjum niszczy mi życie. Ludzie mnie tam kurwa niszczą. NIENAWIDZĘ ICH! Jak ja bym ich wszystkich zajebała, uwięziłabym ich w pułapkach z Piły, ooo tak, niech cierpią. To źli ludzie. Nieładnie się wyśmiewać z ludzi, którzy nic nie zawinili. Nie odzywają się. Bo introwertycy tak sami nie podejdą, pierwszemu trzeba zacząć rozmowę. Ale nie, najlepiej od razu założyć, że jest zjebany i obgadywać. Mam nadzieję, że będą umierać długo i boleśnie. Mam nadzieję, że pewnego pięknego dnia spalą się żywcem. Że tir przygniecie komuś kończyny.  Jeszcze w 2014 cieszyłam się życiem. Znaczy się w pierwszej połowie. Bo później zaczęło się jebać. Cieszyłam się życiem, uważałam, że te wszystkie choroby psychiczne mnie nie dotyczą. Bo jak można wytrzymać dzień bez jedzenia, jak
Czytaj więcej

#21 Idzie coraz lepiej

Obraz
Długo mie nie było, no niestety. Ale przychodzę z dobrymi wieściami, gdyż dzisiaj osiągnęłam wagę 55,5 kg i mam już małą przerwę między udami i mie to cieszy. Ponadto jestem lekko przeziębiona, co w sumie nie jest dobre, ale przynajmniej nie poszłam wczoraj i dziś do szkoły. No.  We wtorek w szkole zaczęłam się tak źle czuć, że myślałam że padnę ;_; Ale już czuję się lepiej. Od 1 do 2 grudzienia będę musiała być na jakimś spotkaniu młodzieży w Bydgoszczy jakimś parafialnym czy chuj wie co, a mi się tak tam nie chce jechaćććć omggggg PO COOO nie lubię tak być gdzie nie znam ludzi, do tego ja tam będę musiała SPAĆ z nimi w jednym pokoju, a co jak oni mi coś zrobią jak będę spała? Nie, ja tam nie zasnę, nie dam im się ;_; Nie wiem jak ja tam wytrzymam, toć oni mnie nie polubią, na pewno! Kurde, może się rozchoruję czy coś (wiem, jestem mocno nieodpowiedzialna, ale nie ufam większości młodzieży, urazy z gimbazy) (Nie bierzcie tego do siebie, normalna młodzieży), nie chcę tam jechać..
Czytaj więcej